Les 124

Laat me mij herinneren dat ik één ben met God.

Vandaag zullen wij opnieuw dank betuigen voor onze Identiteit in God. Ons thuis is veilig, bescherming is gewaarborgd bij al wat we doen, macht en kracht staan ons ter beschikking in al wat we ondernemen. We kunnen falen in niets. Al wat we aanraken, gaat stralen met een licht dat zegent en geneest. Eén met God en met het universum gaan we vol blijdschap onze weg, met de gedachte dat God Zelf ons overal vergezelt.

Hoe heilig is onze denkgeest! En alles wat we zien weerspiegelt de heiligheid binnen de denkgeest die één is met God en met zichzelf. Hoe makkelijk verdwijnen vergissingen en maakt de dood voor eeuwigdurend leven plaats. Onze lichtende voetsporen wijzen de weg naar de waarheid, want God is onze Metgezel terwijl we een tijdje onze weg door de wereld gaan. En zij die ons zullen volgen, zullen de weg herkennen doordat het licht dat wij dragen achterblijft, en toch bij ons blijft terwijl we verdergaan.

Wat wij ontvangen is onze eeuwige gave aan hen die na ons komen en aan hen die ons zijn voorgegaan of een tijd bij ons bleven. En God, die ons liefheeft met dezelfde liefde waarin wij werden geschapen, glimlacht ons toe en schenkt ons het geluk dat wij gaven.

Vandaag zullen we niet twijfelen aan Zijn Liefde voor ons, noch Zijn bescherming en Zijn zorg in twijfel trekken. Tussen ons vertrouwen en ons gewaarzijn van Zijn Aanwezigheid kunnen geen zinloze bezorgdheden komen. Wij zijn vandaag één met Hem in herkenning en herinnering. Wij voelen Hem in ons hart. Onze denkgeest bevat Zijn Gedachten, onze ogen aanschouwen Zijn liefelijkheid in alles wat we zien. Vandaag zien wij alleen het liefdevolle en het beminnelijke.

We zien het in verschijningsvormen van pijn, en pijn wijkt voor vrede. We zien het in de radelozen, in de treurenden en bedroefden, de eenzamen en bevreesden, die de rust en vrede van denkgeest hervinden waarin ze werden geschapen. En we zien het eveneens in de stervenden en de doden, en brengen hen weer tot leven. Dit alles zien we, want wij zagen het eerst in onszelf.

Geen enkel wonder kan ooit worden ontzegd aan hen die weten dat ze één zijn met God. Geen enkele gedachte van hen ontbeert de kracht om elke vorm van lijden in wie ook te genezen, in vroeger tijden en toekomstige tijden, even makkelijk als in degenen die nu naast hen gaan. Hun gedachten zijn tijdloos en staan even los van afstand als van tijd.

Wij verenigen ons in dit gewaarzijn wanneer we zeggen dat we één zijn met God. Want met deze woorden zeggen we eveneens dat we verlost en genezen zijn, en dat wij dus ook kunnen verlossen en genezen. Wij hebben aanvaard en nu willen we geven. Want wij willen de gaven behouden die onze Vader geschonken heeft. Vandaag willen wij onszelf als één met Hem ervaren, zodat de wereld onze erkenning van de werkelijkheid delen kan. In onze ervaring wordt de wereld bevrijd. Wanneer wij onze afscheiding van onze Vader ontkennen, wordt deze genezen, tegelijkertijd met onszelf.

Vrede zij met jou vandaag. Stel je vrede veilig door je te oefenen in het bewustzijn dat jij één bent met je Schepper, zoals Hij één is met jou. Wijd vandaag een keer, wanneer jou dat het beste lijkt, een half uur aan de gedachte dat je één bent met God. Dit is onze eerste poging tot een langduriger oefenperiode, waarvoor we geen regels of speciale tekst geven om je meditatie te leiden. We vertrouwen erop dat Gods Stem zal spreken zoals Hij dat vandaag geschikt acht, in de zekerheid dat Hij niet zal falen. Blijf dit half uur bij Hem. Hij doet de rest.

Als je gelooft dat er niets gebeurt, zul jij er niet minder baat bij hebben. Je bent er misschien niet klaar voor om de winst vandaag in ontvangst te nemen. Toch zal die ergens eenmaal tot jou komen, en jij zult haar beslist herkennen wanneer ze met zekerheid in je denkgeest daagt. Dit halfuur zal met goud zijn omlijst, en alle minuten zullen als diamanten zijn gezet rond de spiegel die deze oefening jou presenteert. En je zult er het gelaat van Christus in zien, als weerspiegeling van het jouwe.

Misschien vandaag, misschien morgen, zul jij je eigen gedaanteverandering* zien in de spiegel die dit heilig halfuur jou voorhouden zal om jezelf gade te slaan. Wanneer je er klaar voor bent, zul jij die daar vinden, binnen je denkgeest, erop wachtend te worden gevonden. Dan zul jij je de gedachte herinneren waaraan je dit halfuur hebt gegeven, in het dankbare besef dat geen tijd ooit beter werd besteed.

Misschien vandaag, misschien morgen, zul jij in deze spiegel kijken en begrijpen dat het zondeloze licht dat jij ziet jou toebehoort en de liefelijkheid waar je naar kijkt de jouwe is. Beschouw dit halfuur als jouw geschenk aan God, in de zekerheid dat wat Hij teruggeeft een gevoel van liefde zal zijn dat je niet begrijpen kunt, een vreugde te intens voor jou om te bevatten, een aanblik te heilig om door de ogen van het lichaam te worden gezien. En toch kun je er zeker van zijn dat op een dag, misschien vandaag, misschien morgen, jij zult begrijpen en bevatten en zien.

Voeg nog meer juwelen toe aan de gouden lijst om de spiegel die jou vandaag wordt voorgehouden, door elk uur voor jezelf te herhalen:

Laat me mij herinneren dat ik één ben met God, één met al mijn broeders en mijn Zelf, in eeuwigdurende heiligheid en vrede.